ยุทธการอาแฌงคูร์ต | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
เป็นส่วนหนึ่งของ สงครามร้อยปี | |||||||
จุลจิตรกรรมของยุทธการอาแฌงคูร์ตที่เขียนในคริสต์ศตวรรษที่ 15 | |||||||
| |||||||
คู่ขัดแย้ง | |||||||
ราชอาณาจักรอังกฤษ | ราชอาณาจักรฝรั่งเศส | ||||||
ผู้บัญชาการหรือผู้นำ | |||||||
สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 5 แห่งอังกฤษ | ชาร์ลส์ ดาลเบรต์ | ||||||
กำลัง | |||||||
5,900 คน 5/6 นายขมังธนู 1/6 ขุนนางและผู้ถืออาวุธ | 20,000 - 30,000 คน ครึ่งหนึ่งเป็นอัศวินและผู้ถืออาวุธเดินเท้า อีก 1,200 เป็นอัศวินบนหลังม้าและผู้ถืออาวุธ ที่เหลือเป็นนายขมังธนู | ||||||
กำลังพลสูญเสีย | |||||||
เสียชีวิตอย่างน้อย 112 คน ไม่ทราบจำนวนผู้บาดเจ็บ[1] | เสียชีวิตราว 7,000–10,000 คน ระดับขุนนางถูกจับเป็นเชลยราว 1,500 คน[2] |
ยุทธการอาแฌงคูร์ต (อังกฤษ: Battle of Agincourt) เป็นยุทธการในสงครามร้อยปี[3]ที่เกิดขึ้นเมื่อวันศุกร์ที่ 25 ตุลาคม ค.ศ. 1415 ที่เมืองอาแฌงคูร์ตทางตอนเหนือของฝรั่งเศส[4] เป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพของฝ่ายอังกฤษที่นำโดยสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 5 แห่งอังกฤษ และฝ่ายฝรั่งเศสที่นำโดยชาร์ลส์ ดาลเบรต์ ผลของยุทธการครั้งนี้ฝ่ายอังกฤษได้รับชัยชนะอย่างเด็ดขาดต่อกองกำลังที่เหนือกว่ามากของฝรั่งเศส
ชัยชนะของสมเด็จพระเจ้าเฮนรีเป็นการเริ่มสมัยของสงครามใหม่ เมื่อพระเจ้าเฮนรีทรงอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ฝรั่งเศสหลังจากที่ผลของการเจรจาในการสละสิทธิราชบัลลังก์ฝรั่งเศสเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกับค่าตอบแทนไม่ประสบผลสำเร็จ
พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 6 แห่งฝรั่งเศสไม่ทรงสามารถนำกองทัพด้วยพระองค์เองได้เนื่องจากการประชวร ทางฝ่ายฝรั่งเศสจึงนำโดยชาร์ลส์ ดาลเบรต์ผู้เป็นข้าหลวงแห่งฝรั่งเศส (Constable of France) และขุนนางกลุ่มอาร์มันญัค (Armagnac party)
สิ่งสำคัญที่เกิดขึ้นในสงครามครั้งนี้ในด้านความก้าวหน้าทางอาวุธที่ทำให้ฝ่ายอังกฤษได้รับชัยชนะคือการใช้ธนูแบบที่เรียกว่า ธนูยาวอังกฤษ ที่เป็นองค์ประกอบส่วนใหญ่ของกองทัพของสมเด็จพระเจ้าเฮนรี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น